Ondertussen, in de ijzerhal in Wieze
Brigadier staat haar vrouwtje
Daisy Schollaert begon op haar negentiende als lasser bij Prefaco. Vandaag, bijna twintig jaar later, is haar verhaal nog lang niet uit. Onlangs werd ze brigadier, nadat haar voorganger op pensioen ging.
Welke watertjes heb je bij Prefaco al doorzwommen?
Daisy Schollaert: Och, een beetje van alles. Lassen uiteraard, maar ik stond ook aan de beugelmachine, aan de bekisting en in de schrijnwerkerij. Als het nodig was, kon ik altijd invallen.
Een uitstekende leerschool om brigadier te worden!
D.S.: Inderdaad. Een groot deel van de job bestaat er nog steeds uit dat ik inspring daar waar nodig. De boel draaiend houden, hé. Meldt iemand zich ziek, dan val ik in. Bij de beugelmachine, de ijzermachine, de plooibank of om te lassen. En natuurlijk ook in het algemeen: als er veel werk is.
Wat houdt je job nog meer in?
D.S.: Dat ik nu verantwoordelijk ben voor de zeven man op onze afdeling. Als ze vragen hebben in verband met het werk of organisatorisch, ben ik er om te helpen. Ik hou ook de planning in de gaten.
“Ik werk hier graag en de ploeg komt goed overeen.”
Wat is het eerste dat je doet wanneer je op je werk komt?
D.S.: Iedereen goeiedag zeggen, daarmee begint het. Zien of de ploeg compleet is, het werk verdelen en vragen of iemand hulp of extra handen nodig heeft. Daar ben ik depaneur van dienst.
Hoe voelt het als vrouw in een mannenwereld?
D.S.: Voor mij is dat echt niet vreemd. Ik draai hier al mee van mijn negentiende en ben aanvaard van in het begin. Ik sta mijn vrouwtje, hoor! Ik heb hiermee nooit problemen ondervonden. En de mannen ook niet met mij… hoop ik. Het is hier een bonte wereld, maar dat vind ik juist super. Ik werk hier graag en de ploeg komt goed overeen. Nu en dan valt er wel eens een woord, maar niet erg. Zo gaat dat toch overal, onder collega’s? Trouwens nu ik brigadier ben is daar niets aan veranderd. Integendeel. Ze kunnen alles komen vragen, dat weten ze.
Wat maken jullie op deze afdeling?
D.S.: Betonwapening, balken, korven. We snijden hier het zware ijzer, doen het plooiwerk. Onze lassers maken de constructies en werken alles af. Wij maken het skelet. Daarna gaat het in de coffrage en wordt het beton gegoten.
Ook na de werkuren sta jij je vrouwtje. Ik bedoel dan in je hobby’s: cross, karting, …
D.S.: Jij hebt op mijn Facebook gekeken! Inderdaad. We zijn daarmee thuis al ettelijke jaren goed bezig. Eerst 4×4 cross met de jeep. Toen mijn zoon zijn zinnen op karting zette, is daar voor ons een nieuwe passie begonnen. Hij is nu dertien. Het is ongelooflijk tof om je zoon dat zo goed te zien doen. We gaan nu karten in competitieverband.
De nieuwe Max Verstappen?
D.S.: Nu ook niet overdrijven, maar ja, die is ook in karting begonnen. We steunen onze vijf kinderen in elk geval zo goed als we kunnen.
Je hebt een groot gezin, ’t Zal druk zijn thuis!
We vervelen ons zeker niet, want we zijn ook nog aan het verbouwen. We wonen niet ver van het werk. Ik kan de kinderen altijd op tijd afhalen, dat is mooi meegenomen. Achter het huis hebben we een crossterreintje. Daar kunnen ze zich uitleven met hun quad. Niet alleen de jongens, hé!
